Katedra w Rouen malowana o różnych porach dnia, gdzie artystę interesuje jedynie wędrówka światła po kamieniu. Namalowana w porannym słońcu budowla jest jasna, o barwach czystych i słonecznych np. żółty, pomarańczowy, można także zauważyć, że nawet w miejscach zacienionych nie występuje barwa czarna czy szara<–3–>. Wrażenie takie wywołuje najistotniejsze, czyli kąt padania światła. To cienie stają się u niego światłem, a światło kolorowym rozedrganiem.
Drugie ujęcie Katedry, w późniejszej porze dnia przynosi barwy szarawe, lecz nie czarne. Katedra jest zacieniona. Także zmiana stanowiska malarza powoduje nieco inne wrażenie światła i cienia. Godny uwagi jest także sposób nakładania plamek, w tym obrazie nie są one ułożone jedna przy drugiej, nie są aż tak gęste, mimo tego wywołują niesamowite wrażenie.
Jak widać czy w słońcu czy w cieniu, czy w przejrzystym wiosennym dniu czy szarą zimową porą-kamień nasycony jest kolorowymi barwami.